Benim köyüm bam başka,
Şehire gelmeseydim keşke,
İhtiyacım yok saraya, köşke,
Hasret kaldım tarhana aşa,
Hasret kaldım peynire, kişe.
Dr. A.Celil YILDIZ
YAŞAM SLOGANI
Şu büyük şehirde,
Yıllarca şu yapay dünyada,
Doğadan uzak yaşadık…
Hiç olmazsa kalan ömrümüzde,
Doğa ile iç içe,
Doğa ile bütünleşerek,
Daha mutlu olmaya çalışalım…
Yeniden bir sayfa açalım,
Yeni hayat anlayışımız,
Yeni hayat esprimiz,
Yeni yaşam sloganımız,
“Doğa ile bütünleşmek olsun.”
Doğaya daha yakın, iç içe,
Doğal ürünler yiyerek,
Doğal havayı teneffüs ederek,
Doğadaki kuş seslerini dinleyerek,
Doğa ile bütünleşelim…
Bu, “aslına dönmenin” bir şekli,
Benim çocukluğum köyde, kırlarda, yaylada geçti..
Fakat 40-50 yıl kadar önceydi bunlar…
Bu yapay şehir ortamında ömrümüz geçti…
Bari, geri kalan yaşamımız,
Doğaya yakın ve daha doğal geçsin…..
Dönüşümüz doğa olsun…
Dönüşümüz Köyümüze olsun…..
Dr. A.Celil ÜNVER
GÖNÜL DÜNYAMDAN DÖKÜLENLER
Kızılcahamam Yıldırımören köyünden Ali Can
İHTİYARLIK ŞİİRİ
Oğlan uşak bakmaz olur,
Kimse seni takmaz olur,
Herkes ettiğin bulur,
Sonun budur ihtiyar.
Senin yerin artık köşe,
Ne huzur kalır ne de neşe
Her gün bir dolu endişe
Halin budur ihtiyar.
Yetmişinde alırsın bastonu,
Bilmez olursun düşmanını dostunu,
Azrail gelince serer postunu,
Geri dönüş yoktur ihtiyar.
Yaşlısın görmez gözler,
Söylesen de tutulmaz sözler,
Herkes ölümünü gözler,
Bir gün gideceksin ihtiyar.
Ne kadar yaşasan sonun mezarlık,
Azrail ile yapsan pazarlık,
Boynuna taksan nazarlık,
Yine de öleceksin ihtiyar.
İstesen de çalışmaz kollar,
Yürüsen de bitmez yollar,
Kaplumbağa bile seni sollar,
Allah’ım ne zor bu ihtiyarlık.
İstesen de yürümez bacaklar,
Bir gün toprak seni kucaklar,
İşte o zaman söner ocaklar,
Sonun budur ihtiyar.
Kes sözünü Ali Can,
Sen kendi derdine yan,
Allah’ım herkese nasip et iman
Sürçü lisan varsa af ola.
DOYRAN ŞİİRİ
Köyden çıktım, düştüm yola,
Kapı Kırağında verdim mola,
Yolum düşerse Kavaklı kola,
Gidiyorum “Doyran” diye.
Yol boyu her yer çalı,
Çayır çim olmuş halı,
Gözüme çarptı ahlat dalı,
Geziyorum “Doyran” diye.
Doyrana vardım açmış güller,
Ötüşür Şeyda bülbüller,
Mor menevşe sünbüller,
Kokar “Doyran” diye.
Hiç aklımdan gitmez Doyran,”
Torba yoğurttan yapsam ayran,
Doyran’ı gören, oluyor hayran,
Can atıyor” Doyran” diye.
Doyran’a vardım ötüşür kuşlar,
Burada hafif geçer kışlar,
Doyran’ı arzular bütün gençler,
Hayal eder “Doyra”n diye.
Hatırlayın Alican’ı
Yıldırımın her yanı,
Görmek ister Doyran’ı.